Anlıyorum seni
Kırgın bir kalpten
Hemen açmasını bekleyemem kendini
Solmuş güller dolu bahçende
Birkaç damla suyla öyle
Canlanmaz ki birdenbire renkleri
Bir mevsim gerekir onlara
Bereketli yağışlar
Besleyici bir toprak
Nemli bir hava
Dökülen yaprakları toplamak sonra
Deva niyetine kurutmak
Kendinden bir parça olduklarını inkâr etmeden
Ayrılmalısın onlardan samimi bir vedayla
Anlıyorum seni
Zamanla derdin
Belki de anıları bir eskici bulup satmakla
Antika olarak pek saklamadan
Sahip çıkmakla yine de bazılarına
Yeniden ve yalın bir hayat kurgulamakla
Anlıyorum seni
Bir anda aynı önemle
Önemli kelimeler paylaşamazsın tek çırpıda
Biliyorum bir şiiri okuyamazsın tekrar
Aynı anlamda bir başkasına
Kalabalıklara karışamazsın
Yalnızlık dostun olmadan
Uzun bir zaman
Anlıyorum seni
Her şarkıda kaybolman gerekir biraz
Takip etmen her sokağı dar olsa da
Çıkmaz olduğunu yolların sonunda anlaman
Hepsinin kalbine çıktığını günler sonra
Günler doğduğunu hala
Günler doldurarak
Günler dolmadan
Günler dolaştığın
Günler gündelik
Günler gülmediğin
Günler günler sonra
Günler uyandığın
Günler doymadan
Günler aç kaldığın
Günler sarmaşık
Günler gülünç
Günler sıradan
Anlıyorum seni
Yorma kendini açıklamakla
Gönül yuvamda bakarım ben sana
Masaya hazırlarım kahvaltını her sabah
Serin ve sakin günler doğar günler sonra
Saçların dağınık, gözlerin uykulu ve balkonda